Las historias se van abriendo como historias de Dios gracias a la capacidad de solidaridad, inclusión y de apertura:
- La solidaridad hacia el pobre y el sufriente transforma la historia hacia el Reino de Dios. (Yo le llamo el movimiento solidario)
- La inclusión del excluido y el diferente hace transcurrir la historia hacia la aspiración humana de la máxima unión con la máxima identidad. (El movimiento incluyente)
- La apertura sucede cuando uno se para o le paran, uno se hace consciente del pasado, la historia cobra sentido y se abre a un más allá, el futuro. (el movimiento de interiorización o apertura)
Aste luze bat pasa ostean blog honetan galdera hau konpartitzen eta lehenengo erantzun bat “irudi” batean eman ostean, gaur azaldu nahi ditut 3 dimentsio horiek (3D). Horiek izan daitezkeelako erantzun dezakeguna.
Jainkoaren historia bezala historia pertsonalak irekitzen ari dira, solidaritza, inklusibidade eta irekitasunari esker.
- Solidaritzak, behartsuen alde eta sufritzen duen alde, historia aldatzen du Jainkoaren Erreinurantz. (nik deitzen dut mugimendu solidarioa)
- Inklusibidadeak, baztertuekin eta ezberdinekin, historia aldatzen du identitate handienarekin batasun handia izateko gizanahierantz. (Gizarteratzeko mugimendua)
- Irekitasuna gertatzen da norbait gelditzen denean ala norbaitek gelditzen gaituenean, iraganaren konsziente bihurtzen. Historiak zentzua hartzen du eta haratagora irekitzen da, etorkizuna. (barnetasunaren mugimendua ala irekitzekoa)